Pętle

Tutaj wyjaśnię wszystkie rodzaje pętli w C++.

Pętla for

Pętla for jest powszechnie stosowaną pętlą, która pozwala na powtarzanie bloku kodu przez określoną liczbę iteracji. Składa się z trzech części: inicjalizacji, warunku i operacji zwiększania/zmniejszania. Oto ogólna składnia:

for (inicjalizacja; warunek; operacja zwiększania/zmniejszania) {
    // kod do powtórzenia
}
  

Przykład:

for (int i = 0; i < 5; i++) {
    cout << i << " ";
}

Wyjście: 0 1 2 3 4

Pętla while

Pętla while wykonuje blok kodu wielokrotnie, dopóki podany warunek jest prawdziwy. Nie wymaga jawnie inicjalizacji ani operacji zwiększania/zmniejszania. Oto ogólna składnia:

while (warunek) {
    // kod do powtórzenia
}
  

Przykład:

int i = 0;
while (i < 5) {
    cout << i << " ";
    i++;
}
  

Wyjście: 0 1 2 3 4

Pętla do-while

Pętla do-while jest podobna do pętli while, ale ma jedną istotną różnicę: najpierw wykonuje blok kodu, a następnie sprawdza warunek. Zapewnia to, że pętla zostanie wykonana przynajmniej raz. Oto ogólna składnia:

do {
    // kod do powtórzenia
} while (warunek);
  

Przykład:

int i = 0;
    do {
    cout << i << " ";
    i++;
} while (i < 5);
  

Wyjście: 0 1 2 3 4

Pętla for-each

Pętla for-each to wygodna pętla wprowadzona w C++11, która iteruje po zakresie elementów, takich jak tablica lub kontener. Ułatwia proces iteracji przez elementy bez konieczności martwienia się o indeksy. Oto ogólna składnia:

for (element : zakres) {
    // kod do powtórzenia
}
  

Przykład:

int arr[] = {1, 2, 3, 4, 5};
    for (int num : arr) {
    cout << num << " ";
}
  

Wyjście: 1 2 3 4 5

Pętla if

Polecenie if nie jest pętlą, ale warunkowym poleceniem używanym do podejmowania decyzji. Pozwala na wykonanie bloku kodu tylko wtedy, gdy określony warunek jest prawdziwy. Oto ogólna składnia:

if (warunek) {
    // kod do wykonania, jeśli warunek jest prawdziwy
}
  

Przykład:

int x = 5;
    if (x > 0) {
    cout << "x jest dodatnie";
}
  

Wyjście: "x jest dodatnie"

Instrukcję if można również rozszerzyć o blok else, aby określić alternatywny blok kodu do wykonania, gdy warunek jest fałszywy:

if (warunek) {
    // kod do wykonania, jeśli warunek jest prawdziwy
} else {
    // kod do wykonania, jeśli warunek jest fałszywy
}
  

Przykład:

int x = -2;
if (x > 0) {
    cout << "x jest dodatnie";
} else {
    cout << "x jest niedodatnie";
}
  

Wyjście: "x jest niedodatnie"